Met enige regelmaat komt m’n lieve moeder(Annie) voorbij, ze is er ineens.
En dan voel ik een groot gemis.
Je kunt niet meer even naar haar toe…alleen in gedachte.
Ik wilde dit gevoel van gemis uiten in een stuk muziek én ook het prachtige gedicht Do not stand at my grave and weep van Mary Elizabeth Frye in deze muziek verwerken.
Als laatste wilde ik ook het melancholieke geluid van de Theremin in dit nummer opnemen.
Zie/hoor hieronder het resultaat:
Mooi gemaakt Fred…..het raakte……