De eerste pijn:
Het verlies van je moeder…
Dood is zo definitief…
Wat er overblijft zijn mooie herinneringen en die moet je koesteren.
Ma had een verzameling olifantjes, daar heb ik er eentje van uitgekozen.
En ik vond nog een wat oudere foto van ma. Mooi!
De tweede pijn:
Afgelopen week(en nog steeds) een beetje gehandicapt… erg last van mijn schouder.
Twee keer naar de fysio geweest.
Het thuiswerken achter de computer gaat slecht, ik moet echt om de 20 minuten even opstaan en rondlopen.
Slapen gaat slecht, wordt ‘s nachts vaak wakker van de pijn en ik kan de pijn op de één of andere manier niet “wegslikken” met bijvoorbeeld Paracetamol of Ibuprofen en zelfs Diclofenac helpt maar weinig.
Het beste is: rustig aan doen, de oefeningen voor mijn schouder doen en zoveel mogelijk de schouder ontzien.
En dan maar hopen dat het allemaal niet te lang gaat duren. Volgens de fysio moet het met 3 weken weer beter gaan.
Heb het te doen met mensen die chronische pijn hebben……
