Weer iets nieuws gelezen: OMDENKEN.
Omdenken is een manier van denken en doen, waarbij je kijkt naar de werkelijkheid zoals die is en onderzoekt wat je daarmee zou kunnen. Omdenken benadert een probleem als ruwe energie; frustratie die zijn vorm nog niet gevonden heeft. Je gebruikt de energie van het probleem om nieuwe mogelijkheden te laten ontstaan. De grondlegger van omdenken is Berthold Gunster en samen met zijn team geeft hij trainingen, shows en workshops aan bedrijven en particulieren.
In het klein
Het meeste Omdenken gebeurt in het klein, in ons eigen leven, tussendoor. De kleine alledaagse problemen kunnen soms heel gemakkelijk worden omgedacht door nét even anders naar het probleem te kijken, of door nét even anders in de situatie te gaan staan.
Onderstaande stukje over omdenken is geschreven door de zakelijk leider van Omdenken: Annemargreet Dwarshuis.
Het spel meespelen is leuker dan het spel beëindigen.
Gisteren kreeg ik een appje van een onbekend nummer.
“Hoi ma, m’n andere toestel is per ongeluk in de wasmachine beland … dus het nieuwe nummer kan je opslaan”. Huh? Mijn kinderen noemen me nooit ma. Ze noemen me bij m’n voornaam. Aha! Dit is vast zo’n berucht oplichters-whatsappje. Blokkeren die hap!
Tja, in deze tijd van binnenblijven kunnen criminelen natuurlijk geen kant meer op. Ze kunnen niet inbreken, want iedereen is thuis. En wat moet een winkeldief zonder winkel? Of pestkoppen zonder school? Ergens heb ik best wel met ze te doen. Om nog maar te zwijgen van het stille leed van geheime geliefden.
Ik bedacht me dat ik ook wat anders kon doen met dit probleem-appje. Dus ik antwoordde: “Wat rot zeg, lieffie, van je telefoon.” Al snel kwam hij ter zake. “Ma, ik zit even met een klein probleem. Ik heb nog drie rekeningen die betaald moeten worden.” Ik kreeg schik in het gesprek “Heb je je vader al gevraagd?”, appte ik. Hij reageerde behendig: “Ik wou eigenlijk dat het tussen ons zou blijven.”
En zo haalde ik Theo, mijn virtuele vriend erbij, ‘die het er wel mee eens moest zijn’, en ‘die de bankzaken deed’ maar ‘nog niet thuis was.’ Terwijl ik het gesprek letterlijk urenlang gaande hield, kreeg mijn digitale zoon steeds meer stress. ‘Ik heb eigenlijk een deadline. Als het nu wordt gedaan komt het beter uit voor mij. ‘ Ik appte hen dat Theo met klachten naar de huisarts gegaan. Mijn ‘zoon’ wenste me sterkte. Totdat ik appte: ‘We zijn erg bezorgd. Theo is opgenomen in het ziekenhuis. Hij is eergisteren door een arrestant in zijn gezicht gespuugd en nu zijn ze bang dat hij corona heeft. Ik ben zo verdrietig. Ik mag er niet bij.’ Daarna bleef het stil op de app. Dat vond ik bijna jammer. Het was alsof ik een familielid kwijt was geraakt.
Al met al heb ik een topmiddag gehad. Ik ben benieuwd met wat voor andere creatieve ideeën oplichters gaan komen. Laat maar doorkomen, die appjes, mailtjes, sms-jes. De lijnen zijn geopend.
